Je veter zit los!
Door: Marleen
Blijf op de hoogte en volg Marleen
01 April 2008 | Nepal, Kathmandu
En Paulie, je hebt ook een snotje op je neus..
Namaste!!!!
Ik ben weer thuis in Kathmandu en het evenement is inmiddels achter de rug. Jeminee! Ok, here we go:
Vrijdag ochtend, in de hele vroege morgen hebben Ali en ik de local bus gepakt richting The Last Resort. Local bus houdt hier in dat je met je Backpack tussen je flamo geklemd in een bus zit met 40004040 andere Nepalezen die op weg zijn kippen, rijst en ander bederflijk schorriemorrie naar hun familie in de bergen te transporteren. Enig.
Daar aangekomen viel ik weer midden in de oase van rust. Ik weer fluitend (Ja, Marion!) de hangbrug over de canyon over. Er waren bijna geen andere mensen dus dat was wel ekkes aangenaam na de rollercoaster that is Kathmandu. Goed, Ali en ik waren daar om twee dingen: Decoratie en the Sound System. Dat laaste kwam op zn Nepalees pas de volgende morgen, stressen dus. ‘S middags wouden we naar een dorpske op de grens van Tibet met de bus om een aantal slingers te kopen, maar OH MY GOD, een storm brak los. En, (ja Marion) ik stond OP de HANGBRUG. Een sjerpa keerde om. Die dorste het niet. Maar met Ali aan mijn been geklemd heb ik m ‘scared shitless’ getrotseerd. Serieus, ik dacht dat ik eraf zou waaien. Maar goed, eenmaal aan de andere kant gekomen, besloten we weer terug te gaan, want met windkracht 12 wil je ook ECHT niet in een busje langs de afgrond rijden. Dus ik weer met Ali aan mijn been geklemd voor extra gewicht te brug over gevlogen. Here och erme, wat een spanning.
“s Middags een wijntje gedronken met een Engelse vrouw die kinderen spaart van mannen van elk continent. Heerlijk, maar wel een knagend gevoel van : Ik MOET iets kunnen doen, het feest is morgen! (Vallemoesje; zon text als van; Ik MOET dit leuk vinden, ahaaaaaaaaahahahah)
Very well; Zaterdag; WICKED WONDERLAND. Om 10 uur ariveerden de artiesten (bands, Sishir, acteurs, dansers) en mijn team (Confused Camel with a split personality, Nina, Sami, Irja, en King Baboon). En eindelijk, om 11 uur, the sound system. Dus hebben Sishir, Danny en ik de DJ set opgebouwd. Een uur later arriveerden alle bussen met de gasten. Mijn invites waren er bijna allemaal! Goed geflyered Marremans!
Ik heb me vervolgens in mijn ubervette buikdans costume gehesen (iedereen van ons moest verkleed. Ik Nina Sami waren bellydancers) en als een dolle achter de draaitafels gesprongen. Na de lunch begon ons program (Vallemans: NIET op mijn jackje!) dan echt. Bands, danceacts, ons toneelstuk (jaja we hebben een toneelstuk opgevoerd samen met Nepalese acteurs), onze buikdans act, veel draaien, veel lachende mensen, veel Nepalezen & toeristen, veel feestende mensen, veel interculturele samenwerkingen en integratie. Echt KAPOT vet . Helemaal PARA!
Geluklig hadden we ook een generator, dus de stroom bleef aan! Joepee.
Om drie uur ben ik mijn tentje ingedoken en sochtends weer vroeg opgestaan om weer verder te draaien! Lekker van die mellow house in de zon, je kent het wel.
Wat me goed deed, was dat iedereen naar ons toekwam om te zeggen hoe erg ze hadden genoten. De boodschap en het doel; interculturele samenwerking en uitwisseling van culturele disciplines, was ook voor iedereen duidelijk.
Toen, na de lunch, was het festijn afgelopen en werd het tijd de bus terug naar Kathmandu te pakken.
Welnu; huiver niet, Mama, Papa en Rollemans mogen nu de oren even dichtdoen, Koenraad mag ze eventueel open houden.......
Ik had dus echt GEEN zin in weer zon suffe en vermoeiende busrit, dus ik heb de stoute slippers aangetrokken en ik ben samen met Sishir en een paar andere volslagen malloten OP de bus gaan zitten! Nou; ik denk dat die 4,5 uur in de top 10 van vetste uren van mijn leven zijn komen te zitten. (Ik heb me heel goed vastgehouden) ZOOO gaaf en spannend! Want je rijdt dus echt langs mega afgronden. Een van die andere mongolen had een aantal flessen met het een en het ander meegenomen en ik moet je zeggen: wat een feest. We werden op een gegeven moment wel omringd door protesterende maoisten op motors, maar dat was eigenlijk wel gezellig want ze bliezen op fluitjes en schreeuwde guitig klinkende en rijmende protest yellen. Hihi. Zeeeeeeker een aanrader voor mensen met een sterke maag en een snel reactievermogen (electriciteitskabels).
Aan de ene kant ben ik heel blij dat het evenement achter de bips is, en dat we mogen spreken van een success, en dat de stress weg is, maar aan de andere kant is het natuurlijk heel jammer; ik zou het zo weer over doen. Een zeeer leerzame ervaring en serieus: NEPAL’S GOT SOME FINE TALENT!
Vanochtend (oh, laat me slaaaapeeeeen) hadden we nog een mini event op een school met studentjes. Super leuk. We hebben weer mooie culturele disciplines uitgewisseld. Wat ik ook heb gedaan is iets wat jullie minder leuk vinden misschien…….. ik heb een sollicitatie gesprek gehad op die school. Als Engels en Muziek teacher. Hierover later meer. Eerst eens even afwachten en nadenken.
Duuuus…... Ons werk zit er voor nu dus op. Nu kan en moet ik me lichamelijk en psychologish gaan voobereiden op mijn Trek. Ik heb er mega zin in.
Donderdagochtend vlieg ik met een mini vliegtuig naar Pokhara. (Soms vliegen die zo laag door en langs de bergen dan je het raampje kan openen!) Vanaf daar neem ik nog een busje en dan begint de tocht door het Annapurna gebergte (deel van de Himalaya) Ik heb inmiddels al veel mesnen gesproken die dezelfde trek hebben gedaan en iedereen zegt dat het heeeel indrukwekkend is. Loodzwaar, maar indrukwekkend. Ik heb besloten geen ‘porter’ mee te nemen (mijn geld is he-le-maal op, donaties zijn immer welkom) dus moet super licht gaan pakken. Gelukkig is mijn gebroken voetemans weer redelijk hersteld, dus moet het lukken op Lieke’s Nike’s en enkel banden over den sok. I am walking down the Himalaya with Lieke's Nikes on, lalalalala.
Goed, that’s it for now. Ik ga nu met Sishir een drankibule doen en dan heeeeeeel vroeg naar mijn bedje. En dit keer ECHT….
Kusjes vanuit een stormachtig-, regenachtig-, en –onweersbuien-die-je-in-Laos-nog hoort- achtig Kathmandu
Marlenepal.
Ps: Celia Joan Refried Boon: die stomme geiten en de achtien sneeuwwitjes figuren! Hmm-eth! Ik ben ze zat! Maar hou de moed (‘me’ advies) erin. Freaks. Keep them in the circus/amusement park. Them huge Pooty Tang-eths. I whisheth thou all the lucketh. Loveth thou Ethetshire! X je, je Barnabee op den V’nus-Spring in ‘t Veldeth.
Ps 2: Mama en Papa, ik mis jullie! En Rollemans ‘immer tweede bij ei-zoeken’ Wiedesteijn en Oranjelok!
Ps 3: TURBULENT, Veel plezier op clubeten vanavond ! Succes Daan! Houd ze in het gereel!
Namaste!!!!
Ik ben weer thuis in Kathmandu en het evenement is inmiddels achter de rug. Jeminee! Ok, here we go:
Vrijdag ochtend, in de hele vroege morgen hebben Ali en ik de local bus gepakt richting The Last Resort. Local bus houdt hier in dat je met je Backpack tussen je flamo geklemd in een bus zit met 40004040 andere Nepalezen die op weg zijn kippen, rijst en ander bederflijk schorriemorrie naar hun familie in de bergen te transporteren. Enig.
Daar aangekomen viel ik weer midden in de oase van rust. Ik weer fluitend (Ja, Marion!) de hangbrug over de canyon over. Er waren bijna geen andere mensen dus dat was wel ekkes aangenaam na de rollercoaster that is Kathmandu. Goed, Ali en ik waren daar om twee dingen: Decoratie en the Sound System. Dat laaste kwam op zn Nepalees pas de volgende morgen, stressen dus. ‘S middags wouden we naar een dorpske op de grens van Tibet met de bus om een aantal slingers te kopen, maar OH MY GOD, een storm brak los. En, (ja Marion) ik stond OP de HANGBRUG. Een sjerpa keerde om. Die dorste het niet. Maar met Ali aan mijn been geklemd heb ik m ‘scared shitless’ getrotseerd. Serieus, ik dacht dat ik eraf zou waaien. Maar goed, eenmaal aan de andere kant gekomen, besloten we weer terug te gaan, want met windkracht 12 wil je ook ECHT niet in een busje langs de afgrond rijden. Dus ik weer met Ali aan mijn been geklemd voor extra gewicht te brug over gevlogen. Here och erme, wat een spanning.
“s Middags een wijntje gedronken met een Engelse vrouw die kinderen spaart van mannen van elk continent. Heerlijk, maar wel een knagend gevoel van : Ik MOET iets kunnen doen, het feest is morgen! (Vallemoesje; zon text als van; Ik MOET dit leuk vinden, ahaaaaaaaaahahahah)
Very well; Zaterdag; WICKED WONDERLAND. Om 10 uur ariveerden de artiesten (bands, Sishir, acteurs, dansers) en mijn team (Confused Camel with a split personality, Nina, Sami, Irja, en King Baboon). En eindelijk, om 11 uur, the sound system. Dus hebben Sishir, Danny en ik de DJ set opgebouwd. Een uur later arriveerden alle bussen met de gasten. Mijn invites waren er bijna allemaal! Goed geflyered Marremans!
Ik heb me vervolgens in mijn ubervette buikdans costume gehesen (iedereen van ons moest verkleed. Ik Nina Sami waren bellydancers) en als een dolle achter de draaitafels gesprongen. Na de lunch begon ons program (Vallemans: NIET op mijn jackje!) dan echt. Bands, danceacts, ons toneelstuk (jaja we hebben een toneelstuk opgevoerd samen met Nepalese acteurs), onze buikdans act, veel draaien, veel lachende mensen, veel Nepalezen & toeristen, veel feestende mensen, veel interculturele samenwerkingen en integratie. Echt KAPOT vet . Helemaal PARA!
Geluklig hadden we ook een generator, dus de stroom bleef aan! Joepee.
Om drie uur ben ik mijn tentje ingedoken en sochtends weer vroeg opgestaan om weer verder te draaien! Lekker van die mellow house in de zon, je kent het wel.
Wat me goed deed, was dat iedereen naar ons toekwam om te zeggen hoe erg ze hadden genoten. De boodschap en het doel; interculturele samenwerking en uitwisseling van culturele disciplines, was ook voor iedereen duidelijk.
Toen, na de lunch, was het festijn afgelopen en werd het tijd de bus terug naar Kathmandu te pakken.
Welnu; huiver niet, Mama, Papa en Rollemans mogen nu de oren even dichtdoen, Koenraad mag ze eventueel open houden.......
Ik had dus echt GEEN zin in weer zon suffe en vermoeiende busrit, dus ik heb de stoute slippers aangetrokken en ik ben samen met Sishir en een paar andere volslagen malloten OP de bus gaan zitten! Nou; ik denk dat die 4,5 uur in de top 10 van vetste uren van mijn leven zijn komen te zitten. (Ik heb me heel goed vastgehouden) ZOOO gaaf en spannend! Want je rijdt dus echt langs mega afgronden. Een van die andere mongolen had een aantal flessen met het een en het ander meegenomen en ik moet je zeggen: wat een feest. We werden op een gegeven moment wel omringd door protesterende maoisten op motors, maar dat was eigenlijk wel gezellig want ze bliezen op fluitjes en schreeuwde guitig klinkende en rijmende protest yellen. Hihi. Zeeeeeeker een aanrader voor mensen met een sterke maag en een snel reactievermogen (electriciteitskabels).
Aan de ene kant ben ik heel blij dat het evenement achter de bips is, en dat we mogen spreken van een success, en dat de stress weg is, maar aan de andere kant is het natuurlijk heel jammer; ik zou het zo weer over doen. Een zeeer leerzame ervaring en serieus: NEPAL’S GOT SOME FINE TALENT!
Vanochtend (oh, laat me slaaaapeeeeen) hadden we nog een mini event op een school met studentjes. Super leuk. We hebben weer mooie culturele disciplines uitgewisseld. Wat ik ook heb gedaan is iets wat jullie minder leuk vinden misschien…….. ik heb een sollicitatie gesprek gehad op die school. Als Engels en Muziek teacher. Hierover later meer. Eerst eens even afwachten en nadenken.
Duuuus…... Ons werk zit er voor nu dus op. Nu kan en moet ik me lichamelijk en psychologish gaan voobereiden op mijn Trek. Ik heb er mega zin in.
Donderdagochtend vlieg ik met een mini vliegtuig naar Pokhara. (Soms vliegen die zo laag door en langs de bergen dan je het raampje kan openen!) Vanaf daar neem ik nog een busje en dan begint de tocht door het Annapurna gebergte (deel van de Himalaya) Ik heb inmiddels al veel mesnen gesproken die dezelfde trek hebben gedaan en iedereen zegt dat het heeeel indrukwekkend is. Loodzwaar, maar indrukwekkend. Ik heb besloten geen ‘porter’ mee te nemen (mijn geld is he-le-maal op, donaties zijn immer welkom) dus moet super licht gaan pakken. Gelukkig is mijn gebroken voetemans weer redelijk hersteld, dus moet het lukken op Lieke’s Nike’s en enkel banden over den sok. I am walking down the Himalaya with Lieke's Nikes on, lalalalala.
Goed, that’s it for now. Ik ga nu met Sishir een drankibule doen en dan heeeeeeel vroeg naar mijn bedje. En dit keer ECHT….
Kusjes vanuit een stormachtig-, regenachtig-, en –onweersbuien-die-je-in-Laos-nog hoort- achtig Kathmandu
Marlenepal.
Ps: Celia Joan Refried Boon: die stomme geiten en de achtien sneeuwwitjes figuren! Hmm-eth! Ik ben ze zat! Maar hou de moed (‘me’ advies) erin. Freaks. Keep them in the circus/amusement park. Them huge Pooty Tang-eths. I whisheth thou all the lucketh. Loveth thou Ethetshire! X je, je Barnabee op den V’nus-Spring in ‘t Veldeth.
Ps 2: Mama en Papa, ik mis jullie! En Rollemans ‘immer tweede bij ei-zoeken’ Wiedesteijn en Oranjelok!
Ps 3: TURBULENT, Veel plezier op clubeten vanavond ! Succes Daan! Houd ze in het gereel!
-
01 April 2008 - 13:01
Esmee:
Nou Marleen, wauw! Super mooi dat het ook zo'n groot succes was, klinkt allemaal fantastisch, jij hebt je kunsten ook weer kunnen uitleven daar :D
Op een bus zitten, hoe stoer is dat! Zou graag met je meedoen.... maar kijk wel uit op die brug! Oke sorry voor deze saaie reactei maar heb onder (veel) indruk en met een af-en-toe-openvallende mond je verhaal zitten lezen en weet eigenlijk niet zo goed wat ik er op moet reageren buiten; super, fantastisch, geweldig! Geniet! En maak geen misstapjes in de Hilmalaya! ;)
xxxxxxxxxxxxxxx Esmee -
01 April 2008 - 14:07
Saskia:
Wat een verhaal weer, zeg! Super dat het evenement zo'n succes was. Heel veel plezier op de trek door de bergen. Ik geloof niet dat het enig nut heeft om te zeggen dat je voorzichtig moet doen :-), maar toch zeg ik het! :-) Geniet van de laatste periode in Nepal, tenminste dat hoop ik (dat het de laatste periode is). Niets is zeker bij jou. Maar hoe graag ik je ook weer thuis heb, ik zal het spannende vervolgverhaal wel missen. Misschien kun je er thuis gewoon mee doorgaan?
Dikke kus,
Sas -
01 April 2008 - 15:25
Aukage:
Jemig, wat een abenteuer toch weer! Zit hier te giebelen achter m'n pc-tje. Vind dat als je Engelse teacher wordt, je dan de trendy versie aan die kinders moet leren, fo shizzle ma nizzle. Kan nicht warten om je wieder te zien....komm doch zurueck Neelram...maar eerst even havy genieten van die onwijs avontuurlijke doch exotische tocht die je te wachten staat!!
Kus kus,
Aukjouw -
01 April 2008 - 17:13
Marion:
Ha, je was er dus letterlijk met (en zeker ook als) de kippen bij daar boven op die bus:-). En die enge brug...toch niet met kapotte plankjes??? Ik heb het één keer meegemaakt dat ik in een bus moest keren op een weg zo smal als de Curaçaoweg met aan een kant een berg en de andere kant een ravijn zonder vangrailtje of zoiets moderns. Nou, je raadt het al: ik ben uitgestapt. Naar mijn gevoel hingen we de hele tijd boven het ravijn...Maar zo'n muts ben ik nou ook weer niet, ik ben alleen bang voor hoogtes en dus dieptes, ongecontroleerd en schijnbaar zonder enige reden...
Kus.
-
02 April 2008 - 11:02
Siets:
Mooi, je draait dus nog, wanneer ben je terug en welke stijl draai je ?
dat outfitje klinkt ook goed, gewoon aanhouden, ziet er prima uit sexy DJ in buikdanseressenkostuum !
nog heel veel plezier,
liefs
siets
www.ministerievanartiesten.nl -
02 April 2008 - 14:21
Eva:
ha Marleen echt te gek voor woorden, al deze belevenissen. Ik wil direct mijn leven voor een deel overdoen,als dat zou kunnen,een alles is anders leven. Hier is ht reuze saai en kan je vast nooit meer wennen, valt wel mee. genuet maar van het turbulente leventje, en niet te veel huwelijkskandidaten hoor anders maken ze maar ruzie om je houd ze te vriend heel veel liefs Eva -
02 April 2008 - 17:38
Mieneke:
Lieve Marleen,
Wat een avonturen, maar zal weer blij zijn dat je weer thuis bent, je weet het oost west thuis best. zijn we ook weer gerust.
Heel veel liefs en tot spoedig ziens kusjes. -
04 April 2008 - 13:06
Irientje:
Schatteke, super dat het event zo'n groot succes was, ben trots op je!!!! Hoe was het bezoek bij je schoonmama? Je komt toch wel terug he;)? En hoe is het daar in het Annapuran gebergte met je Nikes on??? Geniet ervan m'n schattekeen kijk uit met je pootje :) Heeeeeeeel veeel plezier, ben heel jaloers! Ben benieuwd naar je verhalen over de grote klim! SUPER VEEL PLEZIER!!!!
Xxxxxxx Irientje -
08 April 2008 - 16:26
Jo:
Turbulent zeg, een jc-waardige trip kun je wel zeggen! Kom je nog terug? We gaan je toch niet verliezen aan een Nepaleen hè?!
Kus Joper -
09 April 2008 - 07:44
Daan:
Jeetje, dit bericht had ik nog helemaal niet gelezen! Ik denk dat ik deze gemist heb!
Maar wat cool van Wicked Wonderland! Mooi dat het een succes was! En holy mack, die busreis, of eerder op-de-busreis, wat een eng verhaal! Doe normaal! Het is zo onwerkelijk iedere keer weer om je verhalen te lezen.. Zo lekker actief en ondernemend en cool terwijl wij hier netjes iedere dag gaan werken.. BOEH! Maar goed, genoeg gejammert, veel plezier nog en hopelijk tot snel!!
Kussies
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
