Brrrrrrrrrrrimalaya!!!!!11
Door: Marleen
Blijf op de hoogte en volg Marleen
09 April 2008 | Nepal, Kathmandu
Before u read on:
Kom net van de dokter en ik mag voorlopig niet vliegen wegens mogelijke oorontsteking en ander vuil leed....... dus kom iets later terug. Dont worry! Ill be back asap!
Ok; nu mag je verder lezen!
Sneeuw, wind, hagel, onweer en…………… regen in de Himalaya!
Sweet Baby Jesus, I am back from my trek! I did it! Woepsie! Het was zo vet! Zo mooi, zwaar en indrukwekkend! Die bergen! Hou eens op! Bijna net zo mooi als de Kwakkenberg te Nijmegen. (Al zijn de 7-heuvelenloop en de 4-daagse hier echt helemaal NIKS bij, sorry….)
Ok, ik zal proberen alles te verwoorden, al is dat moeilijk natuurlijk…..Kost ZO veel moeite ook om het hier uit te typen, dus ik hoop dat jullie trouw lezen!!
Donderdagochtend, om 6 uur mijn bedstee uit, nog even snel een Porridge naar binnen gehakt en met T vertrokken naar het ‘vliegveld’. Daan aangekomen een aantal minuten/kwartiertjes/uren apathisch gestaard naar een Nepalees die echt TE inefficient de ‘vertrekhal’ dwijlde, wegens vertraging.
Het ‘vliegtuig’ was 'kapot' schattig. Er paste precies 11 mensen + piloot in het propellortje met bakje van Buddha Air. De vlucht was echt mega vet:
Aan de rechterkant doemde de Himalaya op en uit het andere raampje keek je over de Kathmandu Vallei uit.
Een half uurtje, een Buddha Air-zuurtje en een mental-preparing-kuurtje later landden we in Pokhara. Vanaf daar moesten we nog een uur met de taxi, todat ie niet meer verder de bergen in kon en daarna een half uurtje warming-uppen naar Naya Pul, de plek waar alle trekkers aan hun tocht beginnen en hun Trekkers-Legitimatie moeten laten zien en iedereen zich voor de veiligheid moet registreren. Daar hebben we nog even flink vet gelunched voor de energie (al ben ik alleen maar aangekomen tijdens de trek!) en zijn we aan onze trek begonnen.
Onze gids, Babu, was trouwens echt TE schattig. Een echte berggeit.
Anyhow, de eerste dag begon al zeer zwaar.
KLIMMEN KLIMMEN KLIMMEN
REGEN REGEN REGEN
Maar echt ; zoooooo mooi al, ook al zaten we toen nog niet eens zo hoog. Overigens, gedurende mijn hele trek veranderde het landschap echt met het uur!
Om 5 uur hebben we vlak voor Ulleri onderdak gevonden bij een schattige Teahouse en hebben we savonds gepokerd, getoupt en gewhiskeyed (Jaja, je moet toch wat zonder Vodka-DietCoke….)
‘S Nachts werd ik ‘ziekjes’ dus slapen was niet aan de orde.
De volgende dag was BIKKELEN… 8 uur lang uitgehakte trappen in de rotsen opklimmen. Ik was stiekem meestal al moe als ik de kamer van Tessa op de 2e van de Wagenstraat 24 bis had bereikt. 8 uur lang op grote hoogte trappen beklimmen is zwaar, vrinden! Zwaaaaaar. Maar; again, het uitzicht maakt alles goed. Ik heb geen moment gedacht van; Marleen, MOET dit nou? Integendeel.( Val : weer een van ;Ik MOET dit leuk vinden).
Soms moest je ook opeens als een dolle jezelf tegen een rotswand aanklemmen omdat er een kolonne ezels (het enige vervoersmiddel in de Himalaya) voorbij kwam, die je, als je niet uitkijkt, zo de afgrond in pramt.
Toen nog een stukske door de sneeuw en toen kwamen we eindelijk aan in Ghorepani. (letterlijk; Paard Water). En het was daar KOUD…….. Je komt natuurlijk ook hilarish doorweekt aan daar in de vrieskou. ‘sAvonds vroeg naar ‘bed’ want de volgende ochtend hadden we het hoogtepunt (let. en fig.) van onze trek op de planning staan: POON HILL.
(Poon Hilma) Om half 5 sochtends zijn we in de sneeuw heeeeel stijl omhoog geklommen om op Poon Hill (+_3500m) de zonsopgang over de Himalaya te zien.
OH MY GOD wat mooi……….
Niet normaal. Dat Nepal bijna mag spreken van de Monopoly over ‘s werelds hoogste bergtoppen (8 van de 10) werd me nog eens even goed ingevreven. Holy sweet mother of Timmey, wat vet! Ik heb daar in de sneeuw nog even Papa met een hartje geschreven/getekend, wat mooie plaatjes gemaakt, versteld gestaan en nog meer versteld gestaan en toen zijn we de afgrond weer ingedoken.
Die dag hebben we 11 uur gelopen (Pauzes er al afgetrokken!). Moe maar zeer zeker voldaan kwamen we rond 5-en aan in Ghandruk. Daar zat ook een Australier met Gids en met hem hebben we savonds gepokerd.
De volgende ochtend heeel vroeg zijn we samen met Australie & Gids in, again, de stromende regen begonnen aan de afdaling richting Naya Pul. Op een gegeven moment regende het ZO hard dat ik dacht; het is wijsheid om mijn schoenen uit te trekkken en deze droger te houden en verder gaan op slippers ( Ja, ook die zaten in mijn overvolle afgeladen backpack!).
Met die regen in de Bergen kun je jezelf trouwens vaak vinden op je eigen bips, mocht je op zoek zijn naar jezelf..
Maar nogmaals, het maakte me niks uit, ik vond het fantastisch, sterker nog, ik zou morgen weer willen gaan. Het is zo indrukwekkend! Ik vond het geen moment de moeite niet waard. Ook al liep ik hijgend en puffend en ook al heb ik momenteel bovenbenen en kuiten van hetzelfde formaat als een zwangere Nijlpaard met trombose en obesitas.
Aangekomen in Naya Pul nog ekkes een muesli met warme melk (?!) en een dozijn gekookte eieren gegeten, een kusje op wang gegeven aan meneer Australie, (KOENRAAD; hij vond mijn Australische accent ‘the worst ever heard!’ ik zo; moet je mijn broer horen, HOND!) en op weg gegaan naar Pokhara om daar de bus terug te pakken naar Kathmandu. De entire busrit (8 uur) zat ik in/op/onder een strontkind die echt TE ranzig 1 keer per minuut over haar nek ging in MIJN nek, maar wel gewoon door bleef eten. Te frustrerend…
Toen we de ingang van Kathmandu bereikt hadden (er is er maar 1 wegens geen geld voor twee) kwamen we, ja hoe kan het ook anders, in een major traffic jam. Die zijn daar een stukje gecompliceerder als op de A2 en ook de knalpijp-business mag hier een boost krijgen. Maar, echte trekkers dat we waren hebben we de busschauffeur vriendelijk bedankt en zijn we in het pikkedonker en rioolwater-modder te voet (welke voet, ik was ze kwijt! Ieks, ik kon nieeeeet meer lopen, hiihi) verder gegaan.
‘ S avonds laat eindelijk weer op mijn kamertje en heb ik met mijn laaste beetje shampoo mijn ranzige kleertjes uitgewassen en ben ik gaan slaaaaaaaaaapen. Moest er natuurlijk Maandag wel mooi uitzien voor mijn hereniging met Sishir, die ik in de Hilmalaya al super hard had gemist! (hulptroepen: Mama, Mama Saskia, schakel je in, ik kom terug met een TE gebroken hart…..)
Maandag desondanks ziek een super leuke dag gehad met al mn vrinden en nog iets heeeeeeeeeeel spannends gedaan wat ik wel vertel/laat zien als ik terug ben.
Gister een interview/camera ploeg in mijn snuffert gehad voor een documantaire (jullie gaan m allemaal zien) waar Sishir en ik samen op Durbar Square moesten poseren.
Verder, alles is al dicht hier wegens verkiezingen. Savonds geldt een straatverbod en alcohol is verboden.
Love you all,
Wacht op jullie ongetwijffelt hyper-trotse reacties,
Marlimalaya
Ps; Sietske:
Leuk dat je zo meeleest!Ik draai Hardsoul, Latin, Tribalhouse, Club! Kan je iets regelen?
Ps: Aukemans:
Ik kom eraan hoor! Amsterdaaaaam!
Ps:Celia,
slaap je?
Ps:Vallemoes:
Je baan nog leuk?
Ps: Urine;
Pupchen!!!!!!!!!!!!!!!
Kom net van de dokter en ik mag voorlopig niet vliegen wegens mogelijke oorontsteking en ander vuil leed....... dus kom iets later terug. Dont worry! Ill be back asap!
Ok; nu mag je verder lezen!
Sneeuw, wind, hagel, onweer en…………… regen in de Himalaya!
Sweet Baby Jesus, I am back from my trek! I did it! Woepsie! Het was zo vet! Zo mooi, zwaar en indrukwekkend! Die bergen! Hou eens op! Bijna net zo mooi als de Kwakkenberg te Nijmegen. (Al zijn de 7-heuvelenloop en de 4-daagse hier echt helemaal NIKS bij, sorry….)
Ok, ik zal proberen alles te verwoorden, al is dat moeilijk natuurlijk…..Kost ZO veel moeite ook om het hier uit te typen, dus ik hoop dat jullie trouw lezen!!
Donderdagochtend, om 6 uur mijn bedstee uit, nog even snel een Porridge naar binnen gehakt en met T vertrokken naar het ‘vliegveld’. Daan aangekomen een aantal minuten/kwartiertjes/uren apathisch gestaard naar een Nepalees die echt TE inefficient de ‘vertrekhal’ dwijlde, wegens vertraging.
Het ‘vliegtuig’ was 'kapot' schattig. Er paste precies 11 mensen + piloot in het propellortje met bakje van Buddha Air. De vlucht was echt mega vet:
Aan de rechterkant doemde de Himalaya op en uit het andere raampje keek je over de Kathmandu Vallei uit.
Een half uurtje, een Buddha Air-zuurtje en een mental-preparing-kuurtje later landden we in Pokhara. Vanaf daar moesten we nog een uur met de taxi, todat ie niet meer verder de bergen in kon en daarna een half uurtje warming-uppen naar Naya Pul, de plek waar alle trekkers aan hun tocht beginnen en hun Trekkers-Legitimatie moeten laten zien en iedereen zich voor de veiligheid moet registreren. Daar hebben we nog even flink vet gelunched voor de energie (al ben ik alleen maar aangekomen tijdens de trek!) en zijn we aan onze trek begonnen.
Onze gids, Babu, was trouwens echt TE schattig. Een echte berggeit.
Anyhow, de eerste dag begon al zeer zwaar.
KLIMMEN KLIMMEN KLIMMEN
REGEN REGEN REGEN
Maar echt ; zoooooo mooi al, ook al zaten we toen nog niet eens zo hoog. Overigens, gedurende mijn hele trek veranderde het landschap echt met het uur!
Om 5 uur hebben we vlak voor Ulleri onderdak gevonden bij een schattige Teahouse en hebben we savonds gepokerd, getoupt en gewhiskeyed (Jaja, je moet toch wat zonder Vodka-DietCoke….)
‘S Nachts werd ik ‘ziekjes’ dus slapen was niet aan de orde.
De volgende dag was BIKKELEN… 8 uur lang uitgehakte trappen in de rotsen opklimmen. Ik was stiekem meestal al moe als ik de kamer van Tessa op de 2e van de Wagenstraat 24 bis had bereikt. 8 uur lang op grote hoogte trappen beklimmen is zwaar, vrinden! Zwaaaaaar. Maar; again, het uitzicht maakt alles goed. Ik heb geen moment gedacht van; Marleen, MOET dit nou? Integendeel.( Val : weer een van ;Ik MOET dit leuk vinden).
Soms moest je ook opeens als een dolle jezelf tegen een rotswand aanklemmen omdat er een kolonne ezels (het enige vervoersmiddel in de Himalaya) voorbij kwam, die je, als je niet uitkijkt, zo de afgrond in pramt.
Toen nog een stukske door de sneeuw en toen kwamen we eindelijk aan in Ghorepani. (letterlijk; Paard Water). En het was daar KOUD…….. Je komt natuurlijk ook hilarish doorweekt aan daar in de vrieskou. ‘sAvonds vroeg naar ‘bed’ want de volgende ochtend hadden we het hoogtepunt (let. en fig.) van onze trek op de planning staan: POON HILL.
(Poon Hilma) Om half 5 sochtends zijn we in de sneeuw heeeeel stijl omhoog geklommen om op Poon Hill (+_3500m) de zonsopgang over de Himalaya te zien.
OH MY GOD wat mooi……….
Niet normaal. Dat Nepal bijna mag spreken van de Monopoly over ‘s werelds hoogste bergtoppen (8 van de 10) werd me nog eens even goed ingevreven. Holy sweet mother of Timmey, wat vet! Ik heb daar in de sneeuw nog even Papa met een hartje geschreven/getekend, wat mooie plaatjes gemaakt, versteld gestaan en nog meer versteld gestaan en toen zijn we de afgrond weer ingedoken.
Die dag hebben we 11 uur gelopen (Pauzes er al afgetrokken!). Moe maar zeer zeker voldaan kwamen we rond 5-en aan in Ghandruk. Daar zat ook een Australier met Gids en met hem hebben we savonds gepokerd.
De volgende ochtend heeel vroeg zijn we samen met Australie & Gids in, again, de stromende regen begonnen aan de afdaling richting Naya Pul. Op een gegeven moment regende het ZO hard dat ik dacht; het is wijsheid om mijn schoenen uit te trekkken en deze droger te houden en verder gaan op slippers ( Ja, ook die zaten in mijn overvolle afgeladen backpack!).
Met die regen in de Bergen kun je jezelf trouwens vaak vinden op je eigen bips, mocht je op zoek zijn naar jezelf..
Maar nogmaals, het maakte me niks uit, ik vond het fantastisch, sterker nog, ik zou morgen weer willen gaan. Het is zo indrukwekkend! Ik vond het geen moment de moeite niet waard. Ook al liep ik hijgend en puffend en ook al heb ik momenteel bovenbenen en kuiten van hetzelfde formaat als een zwangere Nijlpaard met trombose en obesitas.
Aangekomen in Naya Pul nog ekkes een muesli met warme melk (?!) en een dozijn gekookte eieren gegeten, een kusje op wang gegeven aan meneer Australie, (KOENRAAD; hij vond mijn Australische accent ‘the worst ever heard!’ ik zo; moet je mijn broer horen, HOND!) en op weg gegaan naar Pokhara om daar de bus terug te pakken naar Kathmandu. De entire busrit (8 uur) zat ik in/op/onder een strontkind die echt TE ranzig 1 keer per minuut over haar nek ging in MIJN nek, maar wel gewoon door bleef eten. Te frustrerend…
Toen we de ingang van Kathmandu bereikt hadden (er is er maar 1 wegens geen geld voor twee) kwamen we, ja hoe kan het ook anders, in een major traffic jam. Die zijn daar een stukje gecompliceerder als op de A2 en ook de knalpijp-business mag hier een boost krijgen. Maar, echte trekkers dat we waren hebben we de busschauffeur vriendelijk bedankt en zijn we in het pikkedonker en rioolwater-modder te voet (welke voet, ik was ze kwijt! Ieks, ik kon nieeeeet meer lopen, hiihi) verder gegaan.
‘ S avonds laat eindelijk weer op mijn kamertje en heb ik met mijn laaste beetje shampoo mijn ranzige kleertjes uitgewassen en ben ik gaan slaaaaaaaaaapen. Moest er natuurlijk Maandag wel mooi uitzien voor mijn hereniging met Sishir, die ik in de Hilmalaya al super hard had gemist! (hulptroepen: Mama, Mama Saskia, schakel je in, ik kom terug met een TE gebroken hart…..)
Maandag desondanks ziek een super leuke dag gehad met al mn vrinden en nog iets heeeeeeeeeeel spannends gedaan wat ik wel vertel/laat zien als ik terug ben.
Gister een interview/camera ploeg in mijn snuffert gehad voor een documantaire (jullie gaan m allemaal zien) waar Sishir en ik samen op Durbar Square moesten poseren.
Verder, alles is al dicht hier wegens verkiezingen. Savonds geldt een straatverbod en alcohol is verboden.
Love you all,
Wacht op jullie ongetwijffelt hyper-trotse reacties,
Marlimalaya
Ps; Sietske:
Leuk dat je zo meeleest!Ik draai Hardsoul, Latin, Tribalhouse, Club! Kan je iets regelen?
Ps: Aukemans:
Ik kom eraan hoor! Amsterdaaaaam!
Ps:Celia,
slaap je?
Ps:Vallemoes:
Je baan nog leuk?
Ps: Urine;
Pupchen!!!!!!!!!!!!!!!
-
09 April 2008 - 07:39
Daan:
Woooooooooooooooow! MAR! Je hebt de Himalaya getrotseerd! KONING! haha, wat een tocht is dat geweest zeg! Door sneeuw, regen, ezels en rotsen heen.. ongelooflijk! Ik ga nu even je foto's kijken. Hopelijk zien we je snel weer!!
Kus op je voet ;-)
-
09 April 2008 - 07:40
Marleen:
Ik krijg het niet voor elkaar fotos te plaatsen. Typ even Annapurna in op Google afbeeldingen en je snapt mijn enthousiasme direct....xxxx -
09 April 2008 - 07:41
Marleen:
Hey Daan! Wat leuk! We waren tegelijk! -
09 April 2008 - 08:23
Papaver:
Wie anders dan jij kan zoveel ellende zó boeiend en enthousiast vertellen! Maar je hebt gelijk: afzien hoort bij de bergen, en hoe koud en doorweekt ook, een klimtocht volbrengen geeft je een gigakick. Ben blij dat ook jij dat zo hebt ervaren. Dank voor dat hartje in de sneeuw.
Voor als je terugkomt (áls je terugkomt)ligt het boekje 'de dertien mooiste Bergwandelingen in Nederland" voor je klaar!
Geniet daar nog even en berust in je onvermijdelijke terugkeer zoals Buddha dat zou wensen. En wij hier in Holland ook.
Heel veel liefs, P.
-
09 April 2008 - 08:29
Saskia:
Wat een avontuur Marleen! En ik ben inderdaad trots op je. Ik denk dat ik het niet zou durven. Bang dat ik niet genoeg conditie zou hebben en bang om de afgrond in de duvelen. En dan mis je zomaar de mooiste dingen op je pad! Dus ben ik heel trots dat mijn dochter iets meer lef heeft. :-)Maar nu zou ik je toch wel een keer weer in mijn armen willen sluiten, dus blijf niet te lang meer weg. Ik weet dat ouders niet zo'n druk op hun kinderen mogen leggen, maar mijn positie is lekker iets anders, dus doe ik het toch! :-) Je moeder en ik zullen je zeker proberen te troosten, maar het gemis van een liefde kunnen we moeilijk opvangen. De ene liefde is nou eenmaal de andere niet. Altijd lastig als je verliefd wordt zo ver van huis. Maar we gaan ons best doen en bovendien weet je niet hoe dingen lopen. Mijn beide broers zijn uiteindelijk alle twee met een buitenlandse vrouw getrouwd....
Tot gauw,
Sas -
09 April 2008 - 08:53
Irientje:
Marleneke, FUUT FUUT!!!! Wat een heerscher ben je toch ook!! Wat SUPER dat je de imense toch hebt overleefd, echt encroyable! Applausje voor jezelf :) Ben benieuwd naar je docu en hoop dat je over 2 daagjes terugkomt :)
Groeten aan Sishir ;) en tot latersssssssss!
Kussies -
09 April 2008 - 09:11
Marleen: Important!:
Ik kom net van de dokter en die heeft gezegd dat ik niet mag vliegen wegens oor en buik. Moet nu alles gaan regelen. Dan weten jullie dat. dont worry! -
09 April 2008 - 10:18
Koenraad:
Marleentje, hoop dat alles goed gaat met je oor, haal die banaan er in ieder geval uit. Klinkt goed die bergjes.
Ik ben weer in Kopenhagen, heb je nog proberen te bellen, maar kan je niet bereiken.
Veel plezier! kus, je grote broer -
09 April 2008 - 10:43
Esmee:
Wauw Marleen, even op en af de Himalaya gehopt lees ik wel weer, of nouja, even... maar toch! Wauw! En nog heel thuisgekomen ook (dat deel zou mij waarschijnlijk niet gelukt zijn...) re-spect.;)
Thanks voor je reactie op mijn blog, en dat komt helmeaal goed, gaan we doen..
Heel veel liefs, uit op het moment een redelijk WARM nederland (jaja!)
xxxxxxx Esmee -
09 April 2008 - 15:00
Paula:
wa, 11 uur wandelen! echt een gafe ervaring mar!als je terug bent loop ik graag ook nog eens het pieterpad met je af ;) Veel plezier floep! en wat is dat spannende..?je hebt toch geen neusbel laten zetten hè?! Succes met je oor en geniet van het weerzien van je tibetaan. kus x Ps. ik wil ook een keer in je ps'en staan!!waar blijft mijn persoonlijke boodschap na al die jarenlange liefde die ik je heb geschonken! -
09 April 2008 - 15:19
Hil-Ma-laya:
Vroeger liep je ook al huppelend als een gemsje op je kleine bergschoentjes "Alpje op/Alpje af". Knap gedaan hoor! Sterkte met oor en buik; ik hoop dat je de vlucht kunt verzetten. Geniet nog maar lekker van de laatste dagen. Blijf morgen voor de zekerheid maar veilig binnen op Election Day. Kusjes -
10 April 2008 - 13:38
BFG:
Hmmmmmmmbob timmeth!
Wat heb je met je oren?! De mijne? hihihi
En je buik? De mijne? hihihihi
Goeie, lach me ene ster in mijn voet.
Oh ik mis je zo, als je terug bent zal ik proberen je Sishirip liefde gebrek op te vangen.
Maar wat een pracht avontuur weer! Had graag even met je meegekeken maar niks van dat alles. Jammer van die Whiskey, vermoed dat dát vooral even afzien was op je tocht ;)
Nou ik heb de uitgever al gebeld om je verhalen te bundelen. Ze wilden niet, ondanks ontbreken van spelfouten. Misschien moet je wat leuker leren schrijven bij Allehandro, me ouwe klasgenoot met werkstuk over me hamburger. Oh kom terug, we moeten flauwe grapjes maken. Het was een genoegen even je gouden keeltje te mogen aanhoren. Love you timmeth! Geniet nog even met den volste teugen en wederkeer in evenvolle gezondheid met functionerende delen. Beetje rustig aan doen dan nu bitte. xxxxxxxx -
10 April 2008 - 13:49
Léonie:
Lief zeemeerminnetje,
Ik ben sprakeloos !!!
Wat een prachtig mens ben je toch.
En zo bevoorrecht dat je dit allemaal mee mag maken, dit vergeet je toch nooit meer...
Hoop je weer snel in alle gezondheid terug tezien, zodat ik je weer lekker kan
"releasen".
BIG HUG Léonie.
-
10 April 2008 - 15:36
Estelle:
Hoi Marleen,
Heb inderdaad eens even op Google afbeeldingen gekeken: geweldig!
Ik hoop dat het wat beter gaat met je oor. Dat heeeeeeeele spannende klinkt nu al een heeel klein beetje eng? Ben dus ook wel heel benieuwd. Maar goed,dat hoor ik vast ook nog wel een keer. Veel plezier nog en als ik het goed begrijp, duurt het niet zo lang meer voor je weer voet op Nederlands bodem zet. Take care!
-
10 April 2008 - 18:53
Vallibule:
Marrrrrrrrrrrrrr! Ik ben meeega trots op je hoor! Ik had het je niet nagedaan! Heel coolio van je! En dat spannende...ik denk dat ik het al weet! Maar ik stond vandaag wel mooi op schiphol maar je bent er niet....muuuuuhhhhhhuuuuu, waar ben je nou.nl....Baan is nog leuk! Ook ik doe spannende dingen als sopstages en krokettenstages haha, later een explanation! Sishir! Neem je hem mee? Jaja! Dag lieve Marrio, doe forsicht met je voeten, oren, buuk en spieren! Kus, love -
11 April 2008 - 09:06
Nicole:
Marleen! Onwijze berggeit, ik vind je ge-wel-dig! Ik lees je verhalen met veel vermaak, beetje WOG-gen op zn tijd.
kus, klap en een zoen! xx -
11 April 2008 - 12:02
Nina Met Valome Hair:
Hai moppetopper,
Ik ben nu al een tijdje thuis en ben heerlijk aan het genieten van een beker melk en vanavond krijg ik natuurlijk mijn gehaktballen met aardappels hihi.
De vlucht is goed gegaan, maar ik miste je wel heel erg:(.
Ik hoop dat alles daar goed gaat, vast wel en je hebt je knappe man om je te beschermen. Geniet nog ff ondanks je oorpijn en ik zie je heeeeeel snel om koninginnenach en dag te rocken helllll yeah!!!!:D
Trouwens je verhalen zijn te grappig ga ze allemaal uitprinten hihi
Dikke kus voor mijn dj-ende racoon en ook voor shishir:D -
12 April 2008 - 09:40
Val: Zeer Belangrijk:
Mar! Het plaatjes verzamelen voor het EK is al weer begonnen! Ik lees net op de site van Panini dat ze alweer te koop zijn dus je moet snel terugkomen zodat we weer samen aan dit avontuur kunnen beginnen! Juppie! -
12 April 2008 - 13:56
Hil-Ma-Laya:
Mar en Val: ik wil OOK meedoen met de voetbalplaatjes!! Mag dat? -
13 April 2008 - 11:22
Mieneke:
Lieve Marleen, bedankt voor je smsje
Beterschap met je oortje en een goede reis terug. Liefssss -
13 April 2008 - 12:30
Irrie:
Wauw... wat een popi-jopie ben jij, wat een reacties!!!!
Maarreh... ik mis je!!! En je belabberde zangkunsten ook!! :D
Hoop alles ok, beterschappies nog en tot snel!!
Kus kus -
14 April 2008 - 12:02
Voorhoofd:
Marlene, bedankt voor de sms, ik kan je helaas niet terug smsen!! Ik hoop dat je je voetjes hebt teruggevonden, anders is de lol eraf ;)!! Wanneer kom je nou weer naar de G. Wagenstrasse, we miss you! We hebben je draaikunsten ook gemist op het feestje van de mutti van Marlotteke. Zelfs swantske kon zijn Deense dansmoves niet laten zien!! Leven mijn nikies nog?? Hope to see you soon!! Kussies -
18 April 2008 - 10:32
Paula:
Ben je al bijna thuis?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
